Członkiem Towarzystwa Tatrzańskiego był już od 1893.
Od 1905 jest członkiem Sekcji Turystycznej Towarzystwa Tatrzańskiego.
Jako jeden z pierwszych zabierał głos w sprawach kultury turystyki i stosunku turystów do ochrony przyrody, jest autorem rozpowszechnionej potem wypowiedzi: "Szanujcie ciszę i majestat gór". W swym taternictwie K. przywiązywał największą wagę do przeżyć estetycznych a nie sportowych, był wzorem i ideałem turysty górskiego.
Od 1907 był członkiem Zakopiańskiego Oddziału Narciarzy TT a w okresie 1908-09 jego wiceprezesem.
Już w 1908 wspólnie z Mariuszem Zaruskim przygotował projekt Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego (TOPR). Powstało ono dopiero po jego tragicznej śmierci dnia 8 II 1909 w czasie samotnej wycieczki narciarskiej. Pomimo wielkiego doświadczenia górskiego i ostrożności, zginął w lawinie śnieżnej na wschodnich zboczach Małego Kościelca. TOPR wtedy był organizacją społeczną i utrzymywał się ze składek społecznych. Matka Karłowicza po jego śmierci, znając zaangażowanie syna, wpłaciła za niego składkę członka-założyciela.
Na miejscu katastrofy postawiono w 1909 pamiątkowy kamień granitowy (Kamień Karłowicza) z napisem: "Non omnis moriar" (nie wszystek umrę).
Tu w rocznicę śmierci odbywają się uroczystości ze składaniem kwiatów.
Rok 2009 został ogłoszony Rokiem Mieczysława Karłowicza.